Alleen kinderen mogen dromen
We reden de dijken langs
De joelende kinderen op het strand
Zwaaiden met papieren bloemen
En de blote mensen
Bakten zich bruin
In luie zetels
En wij reden in de zon
Langs het strand
En wij, wij hadden alleen oog voor elkaar
En droomden
Van vlinders en hommels
En honing puren
In weiden vol bloemen en kruiden
En we reden in onze dromen
Langs het strand
naar een toekomst vol zon
maar we verloren de weg en de dromen
want alleen kinderen mogen spelen
en met papieren bloemen zwaaien
Auteur:
Hugo Verhaege