Skip to main content

Het gedicht

Hugo Verhaege

De stilte


De stilte kan soms bevrijdend zijn.

De nacht zo zalvend

zodat de pijn van loslaten word geheeld,

En als ik wakker wordt met de eerste  zonnestralen

En nieuwe hoop mijn lege hart vervuld

Ik mij niet meer geketend voel in het kale huis

De eerste stappen zet naar buiten

naar nieuwe horizonten

Dan roep ik naar iedereen die het horen wil,

hier ben ik weer met overmoed,

de winter is bijna verleden tijd .

Ze heeft mij niet verlaten haar ziel zit in mij vergroeid.

Toch laat ze me vrij op zoek te gaan naar nieuwe horizonten.

Om het lege huis terug te vullen met warmte en genegenheid,

de stilte voorgoed te stoppen.



Auteur:

Hugo Verhaege