De stilte
De stilte kan soms bevrijdend zijn.
De nacht zo zalvend
zodat de pijn van loslaten word geheeld,
En als ik wakker wordt met de eerste zonnestralen
En nieuwe hoop mijn lege hart vervuld
Ik mij niet meer geketend voel in het kale huis
De eerste stappen zet naar buiten
naar nieuwe horizonten
Dan roep ik naar iedereen die het horen wil,
hier ben ik weer met overmoed,
de winter is bijna verleden tijd .
Ze heeft mij niet verlaten haar ziel zit in mij vergroeid.
Toch laat ze me vrij op zoek te gaan naar nieuwe horizonten.
Om het lege huis terug te vullen met warmte en genegenheid,
de stilte voorgoed te stoppen.
Auteur:
Hugo Verhaege