We waren ooit in de vorige eeuw

ergens op een alp.

Kan me zelfs niet meer herinneren waar.

Maar de ongefilterde stralen van de zon

op het heldere blauw van het gletsjerijs

toverden het dal  in een feeëriek licht.

En dit werd voor eeuwig in onze harten gegrift.

Wij beloofden elkaar daar ooit terug te keren,

als kleine onbelangrijke mensjes

tussen de overweldigende grootsheid

van de wit besneeuwde alpentoppen.

De eindeloze groene alpenweiden

en het eenvoudige

maar  mysterieuze wit van edelweiss.

Ergens weet ik

dat we daar elkander terug zullen ontmoeten.