Ik schrijd de avond voor,
de bebloemde graven langs,
herken ieder jaar steeds meer
hen die hier te rusten zijn gelegd.
Ik weet ooit, dat ik, ook hier
of morgen zelfs misschien
tot de herinnering behoor
van hen die morgen op
één novemberdag
de zelfde weg zullen gaan
tot ook hij, of zij,
mij gezelschap houden zal.