Skip to main content

Het gedicht

Hugo Verhaege

Een slaapmutsje


Ik heb mezelf een slaapmutjes uitgeschonken

Een toast op mezelf

Om het einde van de dag te vieren

En nog eentje op het afscheid van de zomer

Op de stapelwolken en de regenboog

De wind en de striemende regen

En de zon die heel spaarzaam

Door de wolken haar laatste stralen priemt

Want morgen zal het licht heel spaarzaam

De kortende dagen omsluieren

En wij nippen aan het sap van de zoete zomervruchten

Zodat wij licht beschonken zorgeloos de nacht ingaan

En kunnen dromen van ooit de nieuwe lente

 



Auteur:

Hugo Verhaege