Herfst
Loop mee door een pad vol bladeren,
zie door de kalende takken
de schrale zon, die ten afscheid kust
op de mossige stam der stervende beuk
die de volgende zomer niet meer haalt.
Loop mee door het pad van ’t verleden
waar alles nog getuigt van de overmoed
van ’t vorige seizoen.
Tussen het gevallen rijpe fruit waar wespen
zich tot in het hart hebben ingevreten.
Loop mee in de tuin van zo nabij,
waar de bomen, de sapstroom gestild
in hun wortels gaan wonen.
Loop mee op het pad vol bladeren,
vlei je neer op een kussen van mos
en rust tot de zon, ooit, je weer wakker kust.
Auteur:
Hugo Verhaege