De dagen glijden geruisloos

Van schemerlicht naar duister

Als de vogelzang verstilt

Dan hoor ik als ik heel goed luister

De zegening van stilte

Dan wandel ik langs de bosrand heen

Met mijn schaduw als gezel

Ontwaar ik half verborgen

Een oud herdenken een kruis van steen

Waarop gebeiteld ” hier stierf in eer”

Voor ’t vaderland door vijandig verweer

Door de tijd de naam onleesbaar

Vul ik in mijmering de namen in

Van hen die ergens niet zo ver van hier

Amper het kind zijn ontgroeid nu stervend daar

En als ooit de vrede wordt getekend

Staan in de Oekraïense velden

Duizenden kruisen klaar