Mannetje ,vrouwtje wandelden netjes

Zij wandelden netjes naast elkaar

Langs stille wegen, langs bos en waterkant

Stiekem keek het mannetje zijdelings naar haar

En vroeg in gedachten naar haar hand

Alleen in gedachten , echt vragen durfde hij niet

En zij wandelden verder heel zedig door bos en waterkant

Ooit dacht het mannetje zal ik haar vragen

Om met mij de sprong te wagen

Ooit dacht het mannetje, maar nu nog even niet

Want nu is het water nog veel te diep

En misschien dacht het vrouwtje wat doet die raar

Zou hij mij vragen ik hoop van niet

Want om mij te binden ben ik helemaal niet klaar.

En zij wandelden verder heel zedig en stil

Langs bos en waterkant

Diep  in gedachten hand in hand

en geen van beiden  wist echt wat de ander wil.