Mijn zoektocht
Mijn zoektocht
Er is wat weemoed ingeslopen,
onderhuids,
en neem afscheid
van wat ooit mijn zomer was
en van het rusteloze zoeken.
En ga zoals het egeltje in mijn tuin
in winterslaap.
Doch sluimert ergens een vreemd verlangen,
om na de laatste winternacht
zoals de sneeuwklokjes
te ontwaken
boven hete laatste winterbed.
Om in volle overmoed
opnieuw en opnieuw, hardleers,
tegen beter weten in,
op zoek te gaan .
Auteur:
Hugo Verhaege