De bolders
Het oude jaar sleept zich doodvermoeid naar ’t einde.
Het heeft zijn beloftes niet vervuld.
Het was voor ons mensenras
een jaar vol oeverloos geduld.
We hebben er ons met volharding door gewroet.
Niet omdat we ’t zo graag wilden,,
Maar gewoonweg omdat ’t moet.
Maar ergens aan de einder
van dit verdomd smerig klotejaar,
staat het volgende met andermaal
heel wat nieuwe onuitgegeven beloftes klaar.
Daarom wens ik u en aan al je geliefden,
zelfs aan diegenen die u soms griefden,
een coronavrij en dolgelukkig
voorspoedig nieuwe jaar.
Auteur:
Hugo Verhaege