Ik wou
Ik wou rusten in de winter
Samen met haar aan mijn zij
Onder een deken van sneeuw
Ze was mij zo lang zo nabij
De stilte ervaren als een zoete last
en dacht dat kerst voor de anderen was
Maar iemand die nodigde mij.
rusten is helemaal niets voor jou,
Voel onze warmte je hoort er nu bij,
je hebt nog een hele weg nu te gaan.
Morgen is ’t weer lente
en de bloemen wachten op jou.
jouw taak is nog lang niet gedaan,
kom naar ons toe en ga nog niet heen
en toen schitterden de sterren
als nooit voorheen..
Auteur:
Hugo Verhaege