Skip to main content

Het gedicht

Hugo Verhaege

Alleen kinderen mogen dromen


We reden de dijken langs

De joelende kinderen op het strand

Zwaaiden met papieren bloemen

En de blote mensen

Bakten zich bruin

In luie zetels

En wij reden in de zon

Langs het strand

En wij, wij hadden alleen oog voor elkaar

En droomden

Van vlinders en hommels

En honing puren

In weiden vol bloemen en kruiden

En we reden in onze dromen

Langs het strand

naar een toekomst vol zon

maar we verloren de weg en de dromen

want alleen kinderen mogen spelen

en met papieren bloemen zwaaien


kinderen in bos

Auteur:

Hugo Verhaege