Edelweiss
We waren ooit in de vorige eeuw
ergens op een alp.
Kan me zelfs niet meer herinneren waar.
Maar de ongefilterde stralen van de zon
op het heldere blauw van het gletsjerijs
toverden het dal in een feeëriek licht.
En dit werd voor eeuwig in onze harten gegrift.
Wij beloofden elkaar daar ooit terug te keren,
als kleine onbelangrijke mensjes
tussen de overweldigende grootsheid
van de wit besneeuwde alpentoppen.
De eindeloze groene alpenweiden
en het eenvoudige
maar mysterieuze wit van edelweiss.
Ergens weet ik
dat we daar elkander terug zullen ontmoeten.
Auteur:
Hugo Verhaege