Skip to main content

Het gedicht

Hugo Verhaege

De krulbolders


Ze werpen plots de last van jaren

Als ballast van zich af

Ze dragen sporen niet te wissen

Van werken en van zorgen

Maar al ze binnentreden in het lokaal met vrienden

Zijn het plots overjaarse pubers in hun gedrag

De bolders hebben plots geen last meer

Van wat pijntjes en wat artrose

Maar hun kleur metamorfose van grijs naar jeugdig roze

Toont onweerlegbaar dat samenzijn en sporten

Het goede leven ruim verlengd in plaats van in te korten

Plots zijn het geen oudjes meer op de bolders baan

maar atleten die er tot de limiet echt voor gaan.

en voor wie er bij hoort is het bewijs gegeven

bolders zijn vrienden en vriendinnen voor het leven.


Krulbollen

Auteur:

Hugo Verhaege