Opruiming
Langzaam ruim ik mijn verleden op.
Zoiets als vroeger,
de grote schoonmaak in de lente.
Maar het is moeilijk om het weg te stoppen..
De littekens nog te rauw
om nu reeds los te laten.
Je stopt niet zomaar in zakken
wat ooit zoveel te betekenen had.
En toch ruim ik op wat ooit mijn verleden was.
Want je moet toch eenmaal de stap durven zetten
naar wat men de toekomst noemt.
Al zullen littekens nog lang pijngevoelig blijven.
Er is niemand mee gebaat te lang achterom te kijken.
Daarom ruim ik mijn verleden op
en maak plaats voor wie mijn toekomst delen wil.
Auteur:
Hugo Verhaege