Stilte
Soms is de stilte zo oorverdovend
dat je het huis uitvluchten wil.
Pratend in mezelf fiets ik de velden in,
in steeds groter wordende cirkels.
Maar de stilte fietst met me mee
en ik keer terug naar hetzelfde punt
waar ik vertrokken ben.
En oorverdovend is de stilte.
Is er iemand die met mij fietsen wil
en praten en lachen
zodat de stilte doorbroken wordt.
We zullen praten niet over morgen
maar over nu,
hoe mooi de wereld is als je fietst
en deelt met elkaar.
Dan kan de stilte soms zalig zijn
als die doorbroken wordt
door de stem van geliefden.
Auteur:
Hugo Verhaege