Met een laatste vleugelslag

de top van de wereld bereiken,

tussen kale rotsen

los van alles wat mij ooit verbond,

het einde met berusting omhelzen.

Als een vis

de peilloze diepten van de oceaan,

zijn eeuwige duisternis als een verademing ervaren.

Naakt, ontdaan van alle last de nacht ingaan,

verdwijnen in de mist van het verleden

en omdat dit alles onontkoombaar is

toch dankbaar om wat is geweest

afscheid nemen.